Psychoterapia Tańcem i Ruchem
metoda psychoterapeutyczna wykorzystująca doświadczania ruchowe i pracę z ciałem
Psychoterapia Tańcem i Ruchem to nurt psychoterapeutyczny znany na świecie pod angielskimi nazwami DMT – Dance Movement Therapy (nazwa starsza, częściej pojawia się w literaturze przedmiotowej) lub DMP – Dance Movement Psychotherapy (nazwa nowsza, obecnie obowiązująca).
Jak większość metod psychoterapeutycznych, DMP również jest oparta na budowaniu leczącej, opartej na empatii, akceptacji i zaufaniu relacji terapeutycznej. Jednak tym, co wyróżnia Psychoterapię Tańcem i Ruchem spośród innych form psychoterapii to wykorzystanie doświadczeń ruchowych i pracy z ciałem. DMP oferuje system pracy, który często przydaje się tam, gdzie słowa nie wystarczają, aby nawiązać bezpieczny kontakt z drugim człowiekiem, dotrzeć do zamrożonych w ciele doświadczeń, rozwijać się.
Metoda DMP bazuje na założeniu, że ciało i psychika są ze sobą połączone i nawzajem na siebie oddziaływują. W ciele zapisują się nasze doświadczenia i uczucia z tym związane. Ruch jest odzwierciedleniem naszych przeżyć i emocji, jest też sposobem na ich niewerbalne wyrażenie. Poprzez tworzenie metafor ruchowych, twórcze zaangażowanie w proces pracy z ciałem, wewnętrzny świat człowieka – jego myśli i uczucia – stają dla niego bardziej zrozumiałe, przejrzyste. Zmiany w dotychczas utrwalonym sposobie poruszania się mogą też prowadzić do zmian w sposobie myślenia, przeżywania emocjonalnego, postrzegania otaczającej rzeczywistości, tym samym wspomagając rozwój człowieka. Celem Psychoterapii Tańcem i Ruchem nie jest taniec sam w sobie, lecz poprzez ruch dotarcie do zapisanych w ciele przeżyć i zablokowanych emocji oraz pomoc osobie w niej uczestniczącej dojść do oczekiwanej, korzystnej zmiany w jej życiu.
Psychoterapeuta DMP empatycznie odpowiada na ruch klienta, odzwierciedla w ruchu doświadczenia osoby uczestniczącej w psychoterapii, inicjuje z nią dialog ruchowy. Komunikacja między klientem, a psychoterapeutą odbywa się zarówno na poziomie werbalnym, jak i niewerbalnym. Psychoterapeuta wspólnie z osobą uczestniczącą w psychoterapii obserwuje, analizuje i odkrywa znaczenie ruchu klienta i sygnałów jakie płyną z jego ciała. Psychoterapeuta DMT zaprasza również pacjenta do doświadczania nowego, mniej mu znanego ruchu i sposobu oddychania, co umożliwia dostrzeżenie zmian w emocjonalnej ekspresji ciała, zwiększenie swoich możliwości reagowania na określone sytuacje jakie pojawiają się w życiu, wyjścia poza dotychczasowe nawyki, schematy funkcjonowania.
To co mnie osobiście zafascynowało podczas moich pierwszych doświadczeń z metodą DMP zdobywanych podczas warsztatów rozwojowych, to siła jej oddziaływania, która doprowadziła do istotnych i dobrych zmian w moim życiu. Dziś doświadczam siły tej metody, zachwycając się korzystnymi zamianami jakie zachodzą w życiu osób, które uczestniczą w prowadzonej przeze mnie psychoterapii. Nieustająco poruszają mnie werbalizowane przez nich ich refleksje, a oto niektóre z nich: „poprzez ciało dotarłam do uczuć – smutku i złości, do jakich nie udało mi się dotrzeć podczas rocznej terapii werbalnej”; „zauważyłam jak bardzo wspierający jest oddech”; „doświadczyłam bycia widzianą, ważną i że to co robię i mówię jest akceptowane”; „poczułam odblokowanie, uporałam się z poczuciem bezsilności, mam teraz bliskie relacje z córką”; „zauważyłam jak łączy się ciało i umysł, jak na siebie wzajemnie oddziaływują”.
DMP jest zaliczana do form psychoterapii zorientowanej na działanie, dlatego do jej pełnego zrozumienia niezbędne jest jej doświadczenie, „ucieleśnienie”. Mam nadzieję, że zaciekawiłam Was metodą DMP i będziecie chcieli jej kiedyś wypróbować np. poprzez udział w warsztatach rozwojowych. Serdecznie zapraszam 
Autorka: Barbara Patelska
Comments are closed.